Passive voice چیست؟

در یک جمله فعال Active، شخص یا چیزی مسئول عمل در جمله اول است. در یک جمله Passive voice، شخص یا چیزی که بر روی آن عمل می‌شود، اول می‌آید.
مثال:

active: Werner Heisenberg formulated the uncertainty principle in 1927

ورنر هایزنبرگ اصل عدم قطعیت را در سال 1927 فرموله کرد.

passive: The uncertainty principle was formulated by Werner Heisenberg in 192

اصل عدم قطعیت توسط ورنر هایزنبرگ در سال 1927 فرموله شد.

در یک جمله فعال Active، شخص یا چیزی مسئول عمل در جمله اول است. در یک جمله passive، شخص یا چیزی که بر روی آن عمل می‌شود، اول می‌آید و بازیگر در پایان اضافه می‌شود و با حرف اضافه “by” معرفی می‌شود. شکل passive فعل با شکلی از “to be” مشخص می شود: در جمله بالا، “فرمول بندی شد was formulated ” به صورت passive است در حالی که “فرمول بندی شده formulated ” به صورت active است. در یک جمله passive، ما اغلب بازیگر را به طور کامل حذف می کنیم.

تفاوت بین Active voice و Passive voice

در حالی که tense ها تماماً به ارجاعات زمانی مربوط می شود، voice بیانگر آن است که آیا موضوع دستوری یک جمله عمل فعل را انجام می دهد یا دریافت می کند. فرمول Active voice این است:

[subject]+ [verb (performed by the subject)] +[optional object]

مثال:

.Chester kicked the ball

چستر به توپ ضربه زد.

در ساخت Passive voice ، موضوع دستوری بند عمل فعل را دریافت می کند. پس توپ جمله فوق که در حال دریافت فعل است تبدیل به موضوع می شود. فرمول:

[subject]+[some form of the verb to be]+[past participle of a transitive verb]+[optional prepositional phrase]

مثال:

.The ball was kicked by Chester

توپ را چستر زد.

آن قسمت کوچک آخر – «توسط چستر by Chester » – یک عبارت اضافه است که به شما می‌گوید مجری این عمل کیست. اما اگرچه چستر کسی است که لگد زدن را انجام می دهد، او دیگر موضوع گرامری نیست. در ساخت passive voice حتی می تواند او را از جمله کاملاً حذف کرد:

.The ball was kicked

توپ زده شد.

نحوه ساخت Passive در انگلیسی

ما passive را با قرار دادن فعل to be در هر زمانی که نیاز داریم و سپس فعل past participle اضافه می کنیم. برای افعال با قایده، با اضافه کردن ed به مصدر می‌سازیم. بنابراین play تبدیل به played می شود.

present simple I make a cake. A cake is made (by me)

present continuous I am making a cake. A cake is being made (by me)

past simple I made a cake. A cake was made (by me)

past continuous I was making a cake. A cake was being made (by me)

present perfect I have made a cake. A cake has been made (by me)

pres. perf. continuous I have been making a cake. A cake has been being made (by me)

past perfect I had made a cake. A cake had been made (by me)

future simple I will make a cake. A cake will be made (by me)

future perfect I will have made a cake. A cake will have been made (by me)

چه زمانی از passive voice استفاده کنیم و چه زمانی استفاده نکنیم؟

اگر در حال نوشتن چیزی با موضوعی مشخص هستید که در حال انجام یک عمل است، بهتر است از active voice استفاده کنید. و اگر سند خود را برای نمونه‌هایی از was، is یا were جستجو می‌کنید و صفحه شما با نمونه‌هایی از passive voice روشن می‌شود، ممکن است ایده خوبی باشد که آن را به active voice تغییر دهید. با این حال، مواقعی وجود دارد که passive voice کار بهتری را برای ارائه یک ایده انجام می دهد، به خصوص در برخی بحث های رسمی، حرفه ای و قانونی. در اینجا سه ​​کاربرد رایج از passive voice آورده شده است:

گزارش جنایات یا حوادث با عاملان ناشناس

مثلا:

.My car was stolen yesterday

دیروز ماشینم را دزدیدند.

اگر می دانستید چه کسی ماشین را دزدیده است، احتمالاً مشکل بزرگی وجود نداشت. Passive voice بر روی اقلام مسروقه و عمل دزدی تاکید دارد.

زمینه های علمی

مثلا:

The rat was placed into a T-shaped maze.

موش در یک پیچ و خم T شکل قرار داده شد.

چه کسی موش را در پیچ و خم قرار می دهد؟ دانشمندان ،اما این از آزمایشی که آنها انجام می دهند , و شخصی که آن را انجام داده اهمیت کمتری دارد. بنابراین، passive است. وقتی می‌خواهید بر خود عملی تأکید کنید و انجام‌دهنده آن عمل نامربوط یا حواس‌ پرتی است:

مثلا:

.The president was sworn in on a cold January morning

رئیس جمهور در یک صبح سرد ژانویه سوگند یاد کرد.

چند نفر می توانند به یاد بیاورند که چه کسی به رئیس جمهور سوگند می خورد؟ واضح است که مناسبت سوگند فرمانده کل قوا همان چیزی است که در اینجا باید تأکید شود. در هر یک از زمینه های فوق، خود عمل – یا شخص یا شیء دریافت کننده کنش – بخشی است که اهمیت دارد. این بدان معناست که انجام دهنده عمل می تواند در یک عبارت اضافه ظاهر شود یا به طور کلی از جمله غایب باشد.

روش های خلاقانه برای استفاده از passive در نوشتن

مثال‌ های بالا برخی استفاده‌های رسمی از passive را نشان می‌دهند، اما برخی از نویسندگان از تغییر در تأکید آن به دلایل دیگر استفاده می‌کنند. در اینجا لحظاتی وجود دارد که passive نوعی از سبک نگارش است که با اهداف نوشتاری نویسنده مطابقت دارد.

خودداری از سرزنش

مواقعی وجود دارد که می خواهید بدون اینکه مشخص کنید مقصر چه کسی است، از مشکلی صحبت کنید.

مثال کلاسیک:

“Mistakes were made.” —most politicians

“اشتباهاتی مرتکب شد.” – اکثر سیاستمداران

چه کسی آنها را ساخته است؟ آیا کسی مسئولیت می پذیرد؟ راه حل اینجا چیست؟ یکی از دانشمندان علوم سیاسی به این ساختار لقب «تبرئه‌کننده گذشته» داد، زیرا به این دلیل است که سخنران را از هر گناهی که ممکن است مرتکب شده باشد، تبرئه کند. به عبارت دیگر، سوژه را رها کنید، از قلاب خارج شوید.

بدون اینکه سر اصل مطلب بیایید بحث کنید

جین آستن استاد مسخره کردن کاراکترهایش است به طوری که تقریباً مؤدبانه به نظر می رسد، و passive یکی از روش های مورد علاقه او برای انجام این کار است.
“[He] pressed them so cordially to dine at Barton Park every day till they were better settled at home that, though his entreaties were carried to a point of perseverance beyond civility, they could not give offense.” —Jane Austen, Sense and Sensibility «[او] آن‌ها را چنان صمیمانه تحت فشار قرار داد که هر روز در پارک بارتون ناهار بخورند تا زمانی که بهتر در خانه مستقر شوند که، اگرچه درخواست‌های او به حدی فراتر از ادب کشیده شد، اما نمی‌توانستند توهین کنند.» جین آستن، حس و حساسی آستن می توانست این جمله را اینگونه بیان کند:

“Though Mr. Middleton carried his entreaties to a point of perseverance beyond civility, they could not give offense.”

اگرچه آقای میدلتون درخواست‌های خود را تا حدی فراتر از مدنیت انجام داد، اما نمی‌توانستند توهین کنند.» اگرچه شاید منظور او چیزی نزدیکتر به این باشد:

“Mr. Middleton pushed his invitations beyond the point of politeness and into pushiness, but he still meant well.”

“آقای. میدلتون دعوت‌هایش را از حد ادب فراتر می‌برد و به سختی می‌کشید، اما همچنان منظورش خوب بود.» در مواردی مانند این، passive voice امکان بیان مودبانه تری را فراهم می کند، حتی اگر کمی واضح تر باشد.

خواننده خود را وادار به توجه بیشتر به چیزی کنید

این مانند سوگند رئیس جمهور است: چیزی که عمل فعل را دریافت می کند مهمتر از افرادی است که این عمل را انجام می دهند.

“That treasure lying in its bed of coral, and the corpse of the commander floating sideways on the bridge, were evoked by historians as an emblem of the city drowned in memories.” —Gabriel García Márquez, Love in the Time of Cholera

آن گنج که در بستر مرجانی اش قرار داشت، و جسد فرمانده که به پهلو روی پل شناور بود، توسط مورخان به عنوان نمادی از شهر غرق شده در خاطرات تداعی شد. گابریل گارسیا مارکز، عشق در زمان وبا در اینجا، می توانید این جمله را وارونه کنید و بگویید “مورخین آن گنج را برانگیختند (و غیره).” اما این باعث می شود تمرکز از آن گنج بسیار جذاب و جسد دور شود. و از آنجایی که مورخان در اینجا اهمیت کمتری دارند، نویسنده انتخاب می کند تا از طریق passive بر ایده کلیدی جمله تأکید کند. در اینجا مثال معروف دیگری وجود دارد که به جای آنچه که سوژه انجام می دهد، بر آنچه برای سوژه اتفاق می افتد تأکید می کند:

“We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.” —The Declaration of Independence, 1776

ما این حقایق را بدیهی می دانیم، که همه انسان ها برابر آفریده شده اند، که توسط خالق خود حقوق غیرقابل انصراف خاصی به آنها اعطا شده است، که از جمله آنها می توان به زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی اشاره کرد. – اعلامیه استقلال، 1776 «همه مردان» (و این روزها، زنان نیز) در ابتدای عبارت تقویت می‌شوند زیرا برابری و حقوق آنها در کانون توجه است. منطقی است که بیانیه ای که استقلال را اعلام می کند، روی افرادی متمرکز شود که این استقلال را به دست می آورند. بنابراین نویسندگان از آن استفاده می کنند. شما چطور؟

مثال‌ های بالا به جنبه ادبی چیزها تمایل دارند، اما فراموش نکنید که مواقعی وجود دارد که passive در زندگی روزمره مفید و ضروری است. در هر یک از جملات زیر passive طبیعی و واضح است. بازنویسی این جملات در active voice آنها را عقیم، ناهنجار یا از نظر نحوی منحرف می کند.

Passive: Bob Dylan was injured in a motorcycle accident.

باب دیلن در تصادف موتور سیکلت مجروح شد

Active: A motorcycle accident injured Bob Dylan.

تصادف موتور سیکلت باعث مجروح شدن باب دیلن شد.

Passive: Elvis is rumored to be alive.

شایعه شده که الویس زنده است.

Active: People rumor Elvis to be alive.

مردم شایعه می کنند که الویس زنده است.

Passive: Don’t be fooled!

گول نخورید!

Active: Don’t allow anything to fool you!

اجازه ندهید چیزی شما را گول بزند!
سوء استفاده از passive voice

گاهی اوقات چیزی که شبیه passive است اصلاً passive نیست. اگر مراقب نباشید، حتی مراقب ترین چشم نیز می تواند جملات زیر را با passive اشتباه بگیرد.

Chester’s favorite activity is kicking.

فعالیت مورد علاقه چستر لگد زدن است.

The bank robbery took place just before closing time.

سرقت از بانک درست قبل از تعطیلی رخ داد.

There is nothing we can do about it.

هیچ کاری نمی توانیم در مورد آن انجام دهیم.

There were a great number of dead leaves covering the ground.

تعداد زیادی برگ مرده زمین را پوشانده بود.

علیرغم آنچه ممکن است معلمان انگلیسی خوش نیت به شما گفته باشند، هیچ یک از جملات بالا با passive نوشته نشده است. جمله در مورد برگ ها در واقع (به اشتباه) به عنوان نمونه ای از passive توسط کسی جز Strunk و White در عناصر سبک ارائه شد. در اینجا نحوه به خاطر سپردن است: استفاده از فعل to be به طور خودکار یک عبارت فعل را در passive قرار نمی دهد. شما همچنین به یک فعل past participle نیاز دارید. این روشی است که مانع از فریب دادن افراد می شود.

جمع بندی

 ⦁ Passive voice یک خطای گرامری نیست. این یک سبک است.

 اگر جمله شما واضح تر و طبیعی تر به نظر می رسد از active voiceاستفاده کنید.

 برای تشکیل passive به فعل «to be» و فعل past participle نیاز دارید.

 وقتی صحبت از نوشتن خوب به میان می آید، حتما از passive لازم نیست استفاده کنید.

 از اینکه همراه کیا دپارتمنت بودین سپاس گزاریم.